Chateaux Keriolet

Przed samym wyjazdem do Bretanii czytałam dwie powieści napisane przez kobiety, które osiedliły się tam na stałe. Jedna napisana przez Angielkę była właściwie stratą czasu, ale za to książka Moniki Handke "Dom nad Aven" jest lekturą godną polecenia każdemu kto chciałby się czegoś dowiedzieć o Bretanii i ludziach tam żyjących. Kiedy czytałam zafascynowała mnie opowieść o zamku, który kazała sobie wybudować na bazie istniejącego małego granitowego zamku księżniczka Zenaida Naryszkin po mężu hrabina de Chauveau (podaję informacje za autorką książki nie weryfikowałam ich ale ufam w ich prawdziwość gdyz wszystkie inne informacje zawarte w książce były prawdziwe), która była ciotką cara Mikołaja II.
Miała to być wiejska rezydencja, ale jak pisze autorka wschodnia dusza księżniczki nie stroniła od epatowania bogactwem. Wykorzystał to architekt Josef Bigot zafascynowany gotykiem i za zgodą właścicielki stworzył dzieło z rozmachem, przepychem, niezwykle eklektyczne, ale mające swój niepowtarzalny urok.
W żadnym przewodniku ani w internecie nie mogłam znaleźć śladu informacji o zamku ciotki cara Keriolet. Jedyny ślad na jaki trafiłam była jakaś strona francuska z galerią starych fotografii i tam było jedno zdjęcie tego zamku. Byłam niepocieszona bo bardzo chciałam zobaczyć to dziwne dzieło architektoniczne. Jakież było moje zadowolenie gdy wyjeżdżając z Concarneau zobaczyłam malutką tabliczkę z drogowskazem "Chateau Kariolet".

Oczywiście pojechaliśmy tam i zobaczyliśmy stary park, który nosił ślady świetności i sam zamek. Niestety po różnych perypetiach opisanych przez p. Handke Zamek trafił w prywatne ręce i dostęp do niego jest utrudniony. Kiedy przyjechaliśmy okazało się, że aby wejść do środka trzeba czekać co najmniej godzinę, a zupełnie nie wiedzieliśmy co jest w środku (Handke pisze, że sprzęty po księżnej zostały wywiezione) zatem obejrzeliśmy go tylko z zewnątrz