Jagodzianki najlepsze z najlepszych

Wakacje, wakacje i po wakacjach.

Kiedy wracaliśmy zastanawiałam co jest miarą udanych wakacji (prowadzenie samochodu sprzyja poważnym przemyśleniom J ). Ilość słonecznych dni? Ilość czasu spędzonego w ciepłym morzu? A może egzotyczność miejsca spędzania urlopu?

Jeśli tak, to ja moje wakacje musiałabym ocenić na trójkę z plusem, ani pogoda nie była wymarzona a morze miało taką temperaturę, że odważyłam się tylko nogi zamoczyć, a miejsca gdzie byliśmy trudno nazwać egzotycznymi czy wyjątkowo atrakcyjnymi, ale ponieważ moje kryteria są zupełnie inne więc oceniam je na piątkę z plusem.

Dlaczego nie na szóstkę? Bo jak zawsze trwały zbyt krótko ;)

Najwspanialsze było towarzystwo. W. to cudowny kompan i przyjaciel, z którym idealnie spędza się czas i z którym nigdy się nie nudzę. Nawet jeśli siedzieliśmy na tarasie milcząc cisza nas otaczająca nie była nigdy ciężarem, wręcz przeciwnie pełna dobrej energii. Każda minuta spędzona razem przez te dwa tygodnie była udana (no dobra, kilka minut takie nie były, bo nagle coś mnie ugryzło i strzeliłam lekkiego focha właściwie bez powodu, za co W. niniejszym bardzo przepraszam). Jak dołożymy do tego setki kilometrów (całe dwie) przejechanych na rowerze, liczne wycieczki, spływ kajakowy i wiele innych atrakcji to ocena wakacji nie może być inna.

O tym co widzieliśmy i gdzie byliśmy będzie innym razem a teraz chciałabym Wam polecić wyjątkowe jagodzianki. Przepis na nie jest autorstwa Krystyny, podobno powstał przez przypadek, ale tyle najwspanialszych dań powstało przez przypadek więc i te jagodzianki nie są zaskoczeniem. Upiekłam je w piątek wieczorem, miały być na drogę na sobotę. Ale wyszła ich taka ilość, że jedliśmy je jeszcze w niedzielę. Nawet takie „stare” były pyszne i dużo lepsze niż niejedne kupne z nawet dobrej cukierni. Robi się je też bardzo przyjemnie, bo ciasto jest niezwykle plastyczne i doskonale się je obrabia.

Polecam gorąco!

Jagodzianki z ciasta drożdżowego na śmietanie

(Przepis podaję za Krystyną)

z tych proporcji wychodzi kilkanaście bułeczek

3½  szklanki mąki + trochę do zaczynu i do formowania

*1/2 szklanki cukru + 1 łyżka do zaczynu

* 2 żółtka + 1 jajko

* 1/3 szklanki ciepłego mleka (do zaczynu)

* 2/3 szklanki kwaśnej śmietany ( miałam prawdziwą wiejską śmietanę)

* 1/2 szklanki oleju z pestek winogron

* 30-40 g drożdży

* Szczypta soli

* Jagody w ilości ok. 500ml wymieszane z 2 łyżkami bułki tartej i 2-3 łyżkami cukru3,5 szklanki mąki + trochę do zaczynu i do formowania

Z mleka, drożdży, cukru i mąki zrobić zaczyn (wymieszać wszystko razem) i odstawić do wyrastania.
Do miski wsypać mąkę z solą. Żółtka i jajko ubić z cukrem i dodać do mąki. Dodać również śmietanę i wyrośnięty zaczyn. Wyrobić ciasto aż stanie się jednolite. Następnie stopniowo dodajemy olej, wciąż wyrabiając ciasto. Dobrze wyrobione ciasto powinno miękkie i powinno odchodzić od dłoni. Ciasto należy przysypać garstką mąki, przykryć folią spożywczą i odstawić do wyrastania. Powinno podwoić swoją objętość.

Wyrośnięte ciasto wykładamy na blat posypany mąką i jeszcze raz wyrabiamy, aż zabierze całą mąkę. Ciasto może być lekko klejące. Dzielimy teraz na mniejsze kawałki. które rozpłaszczamy na placuszek, na środku którego wsypujemy po 1 łyżce jagód wymieszanych z bułką tartą i cukrem. Zlepiamy i układamy na blaszce zlepieniem do dołu, do wyrastania (ok. pół godziny). Wyrośnięte bułeczki można posmarować mlekiem skondensowanym, roztrzepanym jajkiem i posypać cukrem perłowym, kruszonka . Wstawiamy do nagrzanego do 180 stopni piekarnika i pieczemy do uzyskania złotego koloru tj. ok. 25 minut (czas pieczenia zależy od piekarnika).

Studzimy na kratce

Ale skoro tyle napisałam o wakacjach to kilka zdjęć już dziś pokażę.