Wakacje rozpoczęte – dotarliśmy do Bretanii

Chyba nigdy mi się nie znudzi jeżdżenie do Francji a do Bretanii w szczególności. Co prawda z każdym rokiem coraz bardziej męczy mnie sama podróż – jednak 1900 kilometrów w jedną stronę to nie byle co. Mimo, że to W. ma te kilometry w swoich łapkach trzymających kierownicę (tym razem się nie udzielałam jako kierowca) to ja czuję się zmęczona podróżą. Nocleg w hotelu pod Paryżem nie zregenerował mnie po pierwszym dniu, tym bardziej, że migrena znów mnie dopadła. Na szczęście bezpiecznie dotarliśmy na miejsce i co dla nas jest we Francji nowością mieszkamy w wynajętym domu, a nie na kempingu. Za to okolica znajoma, bo „nasz” kemping jest stąd raptem około 30 kilometrów.

Po drodze, aby odpocząć w czasie jazdy odwiedziliśmy malutkie średniowieczne miasteczko Sainte– Suzanne. Leniwe, zagubione wśród pagórkowatych pól. Pełne urokliwych domków z ruinami zamku. Perełeczka jakich we Francji wiele, ale my szczególnie takie miejsca sobie upodobaliśmy.

W Bretanii mieszkamy z miasteczku Le Pouldu, które zasłynęło podobnie jak Pont - Aven za sprawą Paula Gauguina, ale o tym napiszę innym razem. Miasteczko położone jest nie tylko nad brzegiem Oceanu, ale i u ujścia rzeki Laïty Dzięki temu można spacerować nie tylko brzegiem Oceanu, ale i w górę rzeki, która wije się dziko i bardzo pięknie. 

 W. nie mógł zrozumieć dlaczego tak bardzo wzdychałam kiedy mijał nas konny zastęp

Przy poprzednich pobytach w Bretanii nie dotarliśmy tutaj, za to punktem wspólnym jest odwiedzona przez nas dzisiaj miasteczko Moëlan – sur – Mer z piękną Chapelle  St – Philibert. Tym razem miejsce przygotowywane było na jutrzejszą imprezę i nie można było wejść do środka, ale na szczęście widzieliśmy je już wcześniej i sam spacer dookoła nam wystarczył, tym bardziej, że w przemiłym towarzystwie osiołków J

  

 "cytryna" z dedykacją dla Maleństwa, które marzy o takim pojeździe 

Mam nadzieję, że będę miała co pokazać, bo po dzisiejszym odpoczynku i małych spacerach na jutro planujemy już włóczęgę na całego.