Zabielany barszcz czerwony „śmieciuszkowy” – ZnP*

Wakacje definitywnie się skończyły, w kierat zostałam już wprzęgnięta, zatem pora wrócić i do blogowego schematu. A skoro dziś poniedziałek to pojawia się zupa J

W dzieciństwie nie byłam miłośniczką takich barszczy czerwonych z „farfoclami” jak je wtedy nazywałam, potem wraz ze wzrostem sympatii do niej została przechrzczona na „śmieciuszkową” lub po prostu „śmieciową”.

Skąd to określenie?

Po prostu w odróżnieniu od zwykłego zabielanego barszczu czerwonego, który Mama serwowała z ugotowanymi osobno ziemniakami (ta wersja była moją ulubioną) tu w zupie pływają wszystkie warzywa, taki śmietnik warzywny ;)

Zabielany barszcz czerwony „śmieciuszkowy”

1 skrzydełko z kurczaka (można pominąć)

1 marchewka

1 pietruszka

kawałek selera

¾ kg ugotowanych w skórkach buraków (mogą być upieczone)

1-2 łyżek octu

200 ml śmietany (ja używam 12%)

1 łyżka mąki

sól, pieprz, cukier do smaku

Do garnka włożyć umyte skrzydełko z kurczaka (jeśli ktoś woli bardziej wyrazisty bulion i bardziej tłusty może oczywiście dać więcej skrzydełek, ale pominąć całkowicie, wtedy zupa będzie wegetariańska), wlać 2 litry wody, posolić i zagotować. Po 5 minutach dodać obrane, umyte i pokrojone w kostkę surowe warzywa. Całość gotować przez kolejne pół godziny. Ugotowane buraki obrać, zetrzeć na tarce na dużych oczkach. Do zupy wlać ocet, włożyć buraki i delikatnie podgrzewać. Nie gotować! W miseczce rozrobić mąkę ze śmietaną tak aby nie było grudek, zahartować gorącą zupą i wlać do garnka. Całość zamieszać, zwiększyć lekko ogień i powoli doprowadzić do wrzenia (mąka musi przestać być surowa), całość doprawić solą, pieprzem i cukrem do smaku.

Podawać z koperkiem.

Smacznego!!!

Zupa smakuje podobnie jak botwinka, jednak malutkie buraczki z liśćmi są produktem sezonowym a ja lubię ten smak przez cały rok.

Ostatnio JolkaM poczuła się rozbrojona długością Buni ;) wobec tego specjalnie dla JolkiM wklejam inną wersję kota na kilometry – tym razem Bunia na, kupionej w urodzinowym J prezencie, poduszce na parapet. 

I wielki koci błogostan ;)