W moim rodzinnym domu nie zawsze było domowe ciasto. Zdarzało się, że w niedzielne popołudnie jechało się do ulubionej cukierni (w naszym przypadku do „Warszawskiej”) i tam każdy mógł wybrać sobie ciastko na jakie ma ochotę. Pamiętam, że zawsze moją uwagę zwracały ciastka o nazwie „kostka tortowa”. Kusiły kolorowymi warstwami, pięknymi dekoracjami. Szybko jednak nauczyłam się, że wygląd to jedno, a smak to coś zupełnie innego. Chyba właśnie z tamtych czasów została mi awersja do tortów z kremami maślanymi (oj jakby wtedy kremy były robione z masła to pewnie lubiłabym je do dziś). Obrzydliwy smak margaryny aromatyzowanej sztucznymi olejkami zapachowymi pamiętam jak dziś. Pewnie dlatego tak rzadko sama piekę torty i ciasta z kremem. Czasem jednak za namową Maleństwa stworzę coś na podobieństwo kostki tortowej, ale już we współczesnej, jadalnej i bardzo smacznej wersji J 

Kostka tortowa

Biszkopt:

5 jaj

1 szklanka cukru

1 szklanka mąki

1 łyżka kakao

1 łyżeczka proszku do pieczenia

Krem:

½ l śmietany 30%

2 śmietan - fixy

2 łyżki cukru pudru

wiśnie z rumu

słoik dżemu wiśniowego

wiórki z gorzkiej czekolady do dekoracji

poncz przygotowany z ½ szklanki mocnej herbaty earl grey, 1 łyżeczki cukru, 2 łyżek rumu, 1 łyżeczki soku z cytryny

Żółtka oddzielić od białek. Białka ubić na sztywną pianę, dodawać stopniowo cukier cały czas ubijając. Następnie dodać żółtka i nadal ubijać. Mąkę przesiać razem z proszkiem do pieczenia i delikatnie wrobić w masę jajeczną. Całość podzielić na dwie części: 2/3 i 1/3 ciasta. Do 1/3 ciasta dodać przesiane kakao i delikatnie wymieszać. Tak przygotowane ciasto upiec w postaci 3 osobnych blatów biszkoptowych – dwóch białych i jednego ciemnego z kakao (najlepiej na papierze do pieczenia narysować sobie 3 takie same prostokąty i wylać ciasto w taki sposób aby zajmowało taką właśnie powierzchnię). Kiedy ciasto po upieczeniu wystygnie przygotować poncz, którym należy nasączyć każdy z biszkoptów. Ubić śmietanę z cukrem i śmietan – fixem. Ułożyć na spodzie biały biszkopt, na nim rozsmarować dżem, następnie położyć biszkopt kakaowy i rozsmarować połowę bitej śmietany. W śmietanę powciskać wiśnie z rumu (jeśli nie posiadamy takowych, można użyć wiśni z kompotu) i przykryć białym biszkoptem. Wierzch posmarować resztą bitej śmietany, udekorować gorzką czekoladą utartą na ostrej tarce. Wstawić do lodówki na co najmniej godzinę. Po tym czasie pokroić ciasto w równe kwadraty a każdy dodatkowo udekorować wg uznania.

Smacznego!!!

Ps. W czasach PRLu kiedy nauczyłam się że ciastka tortowe są bleee... uwielbiałam jeść bajaderki, które mój Tato nazywał śmietnikiem cukierniczym. Zupełnie mi nie przeszkadzało, że robione były ze starych niesprzedanych ciastek. Chyba najbardziej smakowało mi to, że były one solidnie nasączone alkoholem ;) 

Przepis, mimo że wyraźnie dostosowany do dzisiejszych standardów (nie ma w nim kremu z margaryny niskiej jakości) jest bardzo zbliżony do tych królujących w latach 70 i na początku lat 80 (w drugiej połowie lat 80 w cukierniach poprawiło się zdecydowanie, przynajmniej w tych znanych mi wrocławskich).
Dodaję go do akcji kulinarnej Kuchnia PRL