Dlaczego warto czytać ulotki leków?

Generalnie mam zwyczaj czytania ulotek leków, które trafiają do mojego domu, ale tym razem stres związany z leczeniem Buni był tak duży i zdanie się na weterynarza bezgraniczne, że podawałam Jej co zostało mi wydane bez przyjrzenia się ulotkom. Postępowałam tak tym bardziej, że weterynarz zanim dał mi lek sam jeszcze upewniał się co do wskazań i przeciwwskazań i dawkowania. Jak w jakimś amoku zaprogramowałam się na właściwe podawanie wszystkiego co potrzeba, a właściciele zwierząt wiedzą, że bywa to trudne (u kotów chyba szczególnie trudne). Jednocześnie musiałam podawać dwa leki w płynie i dwa w tabletkach i tak 3 razy dziennie. Kiedy po tygodniu leczenia wyniki wyraźnie zaczęły się poprawiać wydawało się, że najgorsze za nami, Bunia powinna zacząć czuć się lepiej, zacząć mieć apetyt i powoli dochodzić do formy przy współudziale podawanych leków.

Niestety samopoczucie powoli acz systematycznie zaczęło się pogarszać a w piątek nastąpiło apogeum złego samopoczucia i apatii. Całkowita odmowa jedzenia i brak zainteresowania czymkolwiek. Wizytę u weterynarza poprzedziłam (na szczęście) lekturą ulotek podawanych leków. W jednej z nich (lek przeznaczony dla ludzi, tylko dawka dostosowana dla kota) wyczytałam, że wśród możliwych działań niepożądanych ”Najczęściej występuje - niepokój, senność, zmęczenie i znużenie.

Rzadko - bezsenność, bóle i zawroty głowy, dezorientacja, depresja z tendencjami samobójczymi”

Jak to możliwe, depresja u kota????

Poszłam do weterynarza, Bunia dostała kolejną kroplówkę (już ostatnią) i leki w zastrzykach. Rozmawiałam z lekarzem a ten tylko kręcił głową (pisałam o tym tutaj). Nie chciał wierzyć, że taki skutek uboczny może mieć u kota ten lek, tym bardziej, że się z czymś takim nie spotkał, ale mimo wszystko kazał odstawić podawanie tego medykamentu i patrzeć co się zmieni.

Bunia już piąty dzień go nie przyjmuje i z każdym dniem poprawia się Jej samopoczucie i kondycja. Nawet początkowe problemy z wymiotami (był to lek przeciwwymiotny) chyba się wczoraj skończyły (mam nadzieję, że trwale).

Po piątkowym załamaniu, kiedy myślałam, że jednak nic z tego nie będzie i muszę zacząć przygotowywać się na pożegnanie, zaczynam patrzeć optymistycznie w przyszłość. 

A co by było gdybym ulotki nie przeczytała i nie zwróciła uwagi na działania niepożądane? Gdybym nadal podawała lek? Nie wiem w jakim stanie Bunia byłaby dzisiaj, czy dałoby się Ją leczyć?

Czytajmy ulotki, zwracajmy uwagę na przeciwwskazania i działania niepożądane. W tym przypadku nie dało się przewidzieć reakcji depresyjnej u kota, ale skojarzenie zachowania kota z informacją z ulotki pozwoliły zadziałać właściwie.

Zdjęcia robione dzisiaj, jak widać Bunia jest trochę smutna, siedzi pod krzesłem ale to dlatego, że nie wypuściłam Jej na dwór.