Zupa szczawiowa i garść wspomnień z dzieciństwa - ZnP *

Macie swoje traumy smakowe z dzieciństwa?

Ja nie mam ich zbyt wiele. Raptem trzy, no może cztery. Największą był tran serwowany w przedszkolu łyżką z wielkiej butli. Wszystkie dzieci ustawiały się w kolejce a Pani łyżką pchała do buzi paskudną, cuchnącą ciecz. Na szczęście proceder nie był zbyt częsty, ale i tak wbił się w moją pamięć na trwałe. Z normalnego jedzenia traumę miałam jedynie wiosną, kiedy w ogrodzie pojawiał się pierwszy szczaw i szpinak. Moja Mama z umiłowaniem gotowała zupę szczawiową, którą najczęściej podawała z jajkiem i przygotowywała szpinak.

Jak ja nienawidziłam wiosny za te obrzydliwe zielone paskudztwa!!!!!!!

Jak dołożyć do tego kompot z rabarbaru, który sam w smaku nie był zły, ale te farfocle pływające w cieczy były tak obślizgłe i wstrętne, że kombinowałam jak mogłam aby nie musieć tego pić, to koszmary senne murowane J

I co?

Minęło kilkadziesiąt lat i każdej wiosny z utęsknieniem czekam na pierwszy szczaw, szpinak i rabarbar. Nie potrafię oprzeć się ich smakowi a wspomnienia z dzieciństwa wydają się być kompletnie niezrozumiałe. No bo przecież nie ma pyszniejszej zupy jak szczawiowa ugotowana z pierwszego wiosennego szczawiu.

Zupa szczawiowa

300 g świeżych liści szczawiu bez ogonków

1 ½ l bulionu drobiowego

1 łyżka masła

½ łyżki mąki

½ szklanki śmietany

sól

jajka na twardo (po jednym na porcję)

Szczaw bardzo dokładnie wymyć, w kilka razy zmienianej wodzie, aby dokładnie pozbyć się piasku, a następnie dokładnie odsączyć (ja korzystam w tym celu z suszarki do sałaty).

Na dużej patelni roztopić masło, wrzucić na nie szczaw i mieszając smażyć aż liście staną się miękkie i zmienią kolor. Wystudzić, a następnie przełożyć na deskę do krojenia i dokładnie posiekać. W garnku zagotować bulion, wrzucić posiekany szczaw, zagotować. Mąkę dokładnie wymieszać ze śmietaną, zahartować gorącą zupą i wlać do garnka. Całość zamieszać, zagotować, doprawić solą do smaku (to jedna z nielicznych zup, których niczym poza solą nie doprawiam, aby nie zdominować przyprawami smaku) i podawać z jajkami ugotowanymi na twardo.

Smacznego!!!

Czasem nie chce mi się smażyć na maśle szczawiu i blanszuję go w minimalnej ilości wody, a potem miksuję na przecier, ale ta wersja jest idealna do szczawiu już starszego.

A jak już jestem przy wspominkach to fantastycznym wiosennym wspomnieniem jest wspomnienie widoku z okna mojego pokoju. Pod oknem rosła ogromna poniemiecka grusza, która wiosną gęsto pokrywała się kwiatami i taka ustrojona zaglądała w moje okna. Widok był tak piękny, że godzinami potrafiłam siedzieć na parapecie okiennym, gapić się w drzewo i marzyć o niebieskich migdałach. Niestety grusza była już bardzo stara i wiele lat temu została wycięta, dziś na pocieszenie mam w pobliżu wiśnię, która też pięknie kwitnie, ale to już nie to samo.

ZnP * - zupa na poniedziałek