Bigos i poprzedni weekend pełen wrażeń

Spontaniczna akcja, która mam nadzieję, zaowocuje wymianą bigosowych doświadczeń. Pewnie tyle przepisów na to sztandarowe polskie danie co gospodyń, ale z doświadczenia wiem, że nie wszystkie powinny nosić tą dumną nazwę – bigos. Kiedy słyszę od kogoś, że w związku z pustym portfelem uraczy rodzinę bigosem, to już wiem, że wiele wspólnego nie będzie miała zawartość garnka z tym, co nasi przodkowie nazywali bigosem. Nie wspominając już o tym, że jak widzę w sklepie mięsnym miskę z podeschniętymi resztkami wędlin pod nazwą „bigosowe” odechciewa mi się wszystkiego. Absolutnie nie krytykuję tych, co mają problemy finansowe i muszą ratować się jak się da, aby brzuchy rodzinie zapełnić i korzystają z takiego produktu, tylko burzę się na deprecjonowanie tego wspaniałego i skądinąd drogiego dania.

Ale koniec wewnętrznych przemyśleń i czepiania się ostatnio wszechobecnej polskiej bylejakości, pora podać przepis na moją wersję bigosu.

Bigos

ok. 1 ½ kg dobrej kapusty kiszonej

1 łyżka smalcu (najlepiej własnego ze skwarkami)

1 cebula

2 łyżki koncentratu pomidorowego

40 g suszonych grzybów (borowików, podgrzybków)

100 g suszonych śliwek

100 g rodzynek

¼ l dobrego czerwonego wytrawnego wina

2 łyżki miodu

2 liście laurowe

3 ziarna ziela angielskiego

3 – 4 ziarna jałowca

sól, pieprz

300 g dobrej kiełbasy

po 300 g dwóch gatunków mięsa ( u mnie łopatka wieprzowa i surowy boczek)

Szykowanie należy zacząć od przygotowania mięsa. Mięso w całości umyć, posolić, popieprzyć, obsmażyć podlać niewielką ilością wody i dusić pod przykryciem do miękkości. Kiedy mięso jest już prawie miękkie można zacząć szykować główną część bigosu.

Kapustę pokroić i w razie potrzeby przepłukać (jeśli będzie bardzo kwaśna), włożyć do dużego garnka. Cebulę pokroić w drobną kostkę i przesmażyć na smalcu a następnie dodać do kapusty. Do garnka dodać jeszcze liście laurowe, jałowiec, ziele angielskie, koncentrat pomidorowy, umyte, namoczone grzyby, całość podlać wodą aby zakryła wszystkie składniki i dusić przez około godzinę. Po tym czasie dodać pozostałe składniki, w tym pokrojone w kostkę mięso i pokrojoną podsmażoną kiełbasę i po zagotowaniu całość gotować na małym ogniu przez kolejne dwie godziny. Pod koniec duszenia doprawić do smaku solą, pieprzem, ewentualnie dodać jeszcze troszkę miodu. Bardzo ważna dla mnie jest równowaga smaku zwłaszcza kwaśnego zrównoważonego słodkim. Po jakimś kwadransie gaz wyłączyć i całość zostawić do dnia następnego.

Następnego dnia zawartość garnka zagotować (w razie potrzeby lekko podlać wodą) i dusić na małym ogniu przez około godzinę. Znów odstawić do dnia następnego kiedy należy powtórzyć procedurę.

Kolejnego dnia bigos jest gotowy do jedzenia.

Podawać ze świeżą bułką lub chlebem. Można podawać z ziemniakami, ale ja tej wersji bardzo nie lubię.

Smacznego!!!

Bardzo jestem ciekawa pozostałych przepisów na bigos, chętnie podpatrzę coś co mogłabym wykorzystać następnym razem. 

Poprzedni weekend był bardzo intensywny, ale wcześniej ugotowany bigos pozwolił mi cieszyć się wolnymi dniami bez myślenia o tym czym nakarmię rodzinę. W niedzielę byłam na Dniu Jeża. Posłuchałam mądrych ludzi o tym jak pomagać i kiedy pomagać jeżom. Co powinno nas zaniepokoić w zachowaniu tych zwierząt. Megi miała bardzo ciekawy wykład o tym jak stworzyć ogród przyjazny jeżom. Jestem niezwykle dumna, że latem uznała go za dobry dla jeży i skontaktowała mnie z Ekostrażą, która wypuściła mi dwie jeżynki. Nie wiem czy śpią w moich kupach liści, czy znalazły sobie lepsze miejsce, ale we wrześniu jeszcze je spotykałam.

Natomiast 11 listopada spędziliśmy z Megi i TP na wycieczce, mocno SPONTANICZNEJ ;) bo do ostatniej chwili nie wiedzieliśmy dokąd mamy ochotę się wybrać.

Pojechaliśmy do Łomnicy - nigdy wcześniej tam nie byłam a bardzo mi się spodobało, dzień tym sposobem spędziłam wspaniale w doskonałym towarzystwie.

Zobaczcie sami jak tam fajnie nawet w listopadzie 

Piernikowa chatka z okiennicami

Śnieg w Karkonoszach

Megi w barwach jesieni

Pałac w Wojanowie - to nie moja bajka

za to ten w Łomnicy jak najbardziej w moim guście

Na jarmark warto się wybrać, a i lny i inne rzeczy kupować