W zakresie serników jestem ogromną konserwatystką i nie lubię żadnych serowych wynalazków. Omijam szerokim łukiem serniko-brownie i inne cheesecake.

Jednak skoro jest reguła to musi być i wyjątek ją potwierdzający – sernik dyniowy.

Nie mam pojęcia skąd wytrzasnęłam przepis, korzystam z niego od ładnych kilku lat, trochę w nim namieszałam i z powodzeniem stosuję. Ba, mało tego, że stosuję to jeszcze efekt finalny z apetytem zjadam – niestety dla mojej figury.

W ostatnim tygodniu piekłam go aż dwa razy. Raz do niedzielnej herbaty – Maleństwo się nim sumiennie zaopiekowało podczas naszej wycieczki za miasto. Na szczęście w Świdnicy dają pyszne ciasta.

Drugi raz piekłam ten sernik do pracy. Barbórka zobowiązuje :) Też zniknął bez problemów. A jeszcze bardziej podobało mi się to, że przygotowanie wypieku trwa ledwie chwilkę i robi się niemal samo.

Sernik dyniowy

na spód:

100 g pierników bez czekolady

50 g masła

masa:

455 g sera mielonego (tu robię wyjątek i korzystam z gotowego sera z Wielunia)

100 g jasnego cukru trzcinowego

3 jajka

1 szklanka przecieru z dyni

½ łyżeczki cynamonu

¼ łyżeczki mielonego imbiru

1/8 łyżeczki mielonych goździków

1/8 łyżeczki mielonej gałki muszkatołowej

¼ łyżeczki soli

1 łyżeczka ekstraktu waniliowego

Pierniczki zmiksować w melakserze na drobne okruszki. Masło roztopić, wlać do pierniczków i jeszcze chwilę miksować w melakserze. Wyłożyć to na tortownicę i dokładnie uklepać na dnie. Wstawić do lodówki na pół godziny.

Piekarnik rozgrzać do 180 stopni. Składniki masy serowo-dyniowej połączyć ze sobą (można za pomocą miksera) do uzyskania gładkiej masy. Wyłożyć na przygotowany spód, wstawić do piekarnika i piec około 1 godziny. Czasem potrzeba jeszcze 10 minut aż patyczek wbity w środek ciasta po wyjęciu będzie suchy. Wynika to z różnic wilgotności przecieru z dyni.

Ciasto wyjąć z piekarnika. Ostudzić, wstawić na kilka godzin do lodówki (najlepiej na całą noc) i dopiero takie związane kroić i podawać.

Smacznego!!!

Zdjęcia sernika robiłam w pośpiechu i popłochu tuż przed wyjazdem do Świdnicy, gdzie jak pisałam mają pyszne ciasta. A jak dołożymy do tego miłe towarzystwo to czego chcieć więcej????

Agnieszka i Megi

i moje ciasteczka, które pomógł mi zjeść W.