Wielka Lipa i niezłe Bagno –czyli jak minęły święta

Lata świetlne temu święta oznaczały biesiadowanie i spęd rodzinny. Przy stole w pierwszy czy drugi dzień siadało kilkanaście nawet osób. Potem tych osób było coraz mniej. Od kiedy moi Rodzice odeszli święta spędzamy we własnym gronie. Bardzo polubiłam takie święta, choć czasem żal mi gwaru i zamieszania związanego z gośćmi. Skoro dawne czasy już nigdy nie wrócą to trzeba cieszyć się tym co się ma i czerpać z tego pełnymi garściami.

W tym roku Boże Narodzenie pogodą bardziej przypominało Wielkanoc i aż prosiło się o spędzenie czasu na świeżym powietrzu. Tym bardziej, że pierwszego dnia nie tylko było ciepło, ale i bardzo słonecznie.

Trasa biegła od Wielkiej Lipy przez Osolę, Osolin do Bagna, a z niego wróciliśmy do Wielkiej Lipy.

Nogi mi trochę wlazły do zadka, bo marsz z kijami jednak jest wyczerpujący, a 15 kilometrów to całkiem konkretna trasa.

Słyszeliście kiedyś o krzyżach pokutnych??? 

Ja pierwszy raz usłyszałam o nich na lekcjach geografii w liceum. Andrzej Scheer często opowiadał nam o tych niezwykłych pamiątkach wieków minionych. To On po odejściu ze szkoły założył Ogólnopolski Klub Badaczy i Miłośników Krzyży Pokutnych i Rzeźb Przydrożnych. Przyczynił się zinwentaryzowaniu i ochronie krzyży. Mnie została ciekawość tych pamiątek zbrodni i zawsze chętnie ich szukam i oglądam.

Dużo młodsze są grzybki kamienne :) znalezione w czyimś ogródku

Bobry intensywnie pracują :)

Tu już skończyły swoje dzieło :)

Pałac w Bagnie wart jest odwiedzenia. Nie tylko sam budynek wygląda pięknie, ale i park jest zadbany.

W pałacu mieści się seminarium duchowne Salwatorianów.
Ruszamy w drogę powrotną, dzień nadal krótki więc trzeba się spieszyć. W Wielkiej Lipie też znajduje się pałac. Niestety stan jest nieco gorszy, ale i tak niemal doskonały.

Drugi dzień świąt to spacer polami i lasami w okolicach Skoroszowa, ale słońca nie było i nie chciało mi się wyjmować aparatu. Ta porcja zdjęć i tak jest pokaźna więc wystarczy.

Święta się skończyły, a ja dogorywam z katarem cieknącym z intensywnością Niagary, dostałam go w prezencie od W. 

Niestety :(