Angkor cz.3

To już ostatnia część poświęcona świątyniom Imperium Angkoru. W sumie odwiedziliśmy ich blisko 20, ale te dwie, które pokażę dzisiaj spodobały nam się najbardziej.

Zwiedzanie Angkoru najlepiej zorganizować sobie tak jak My – wynajmując na całe dnie tuk tuka, oczywiście można też zwiedzać wypożyczając rower, ale nam szkoda było energii, której tak wiele potrzeba na samo zwiedzanie, no i czas nas gonił. Trzy dni to bardzo niewiele. Świątynie rozsiane są na sporej przestrzeni, wiele znajduje się w dużej odległości. Jednak większość można zwiedzić wędrując wytyczonymi dwoma szlakami. Najważniejsze świątynie znajdują się przy tzw. małej pętli, te co pokażę dzisiaj przy dużej pętli.

Pierwszą z tych chwytających za serce jest Preah Khan. Została wybudowana w XII wieku dla upamiętnienia rozgromienia Czamów. Świątynia zajmowała około 56 hektarów. Dziś niestety wyraźnie obserwujemy władanie dżungli.

Nie mogliśmy przestać włóczyć się po tych ruinach. Zaglądaliśmy w każdy zakamarek i z każdą chwilą nasze zauroczenie tym miejscem rosło. Myślę, że mimo mniejszych rozmiarów to właśnie tutaj a nie w Angkor Wat spędziliśmy najwięcej czasu. Było pięknie i magicznie.

Drugą wyjątkową świątynią jest Ta Som. To chyba jedna z najmniejszych odwiedzonych przez świątyń. Jednak jej kameralność i specyficzny klimat zachwyciły nas bardzo. Tym bardziej, że stosunkowo niewielu turystów ją odwiedza.

Nie chcę nikogo zanudzać i dlatego więcej zdjęć świątyń nie będzie, ale muszę pokazać coś co w każdej świątyni szczególnie nam się podobało. To apsary i devaty. Każda inna, każda piękna.

 Apsary tańczą, devaty stoją w dostojnych pozach.

Po trzech bardzo intensywnych dniach musieliśmy pożegnać się z Angkorem i Siem Reap. Samo miasto Siem Reap nie ma wiele do zaoferowania poza licznymi hotelami, restauracjami i targami. Dalsze nasze plany związane były z odpoczynkiem na plaży, ale aby nie tracić czasu na długie podróże (z Siem Reap nad morze jest ponad 500 kilometrów) postanowiliśmy pojechać nocnym autobusem (11 godzin jazdy). Wybraliśmy coś co nazywało się "hotel bus" i okazało się całkiem wygodnym środkiem lokomocji. I choć w autobusie nie było toalety (11 godzin to całkiem długo) to sama jazda była dość komfortowa.

Całą noc przespaliśmy leżąc na tych "łóżkach", co prawda dosyć krótkich, ale W. dał radę i to jest najważniejsze. Rano byliśmy już na miejscu w niezłej formie. Co prawda zakurzeni i mocno nieświeży - najpierw cały dzień zwiedzania a potem 500 kilometrów często bez asfaltowej drogi zrobiły swoje. Hotel mieliśmy zarezerwowany, ale spodziewaliśmy się, że jak to w hotelach bywa pokój dostaniemy po 14. Ale o tym w następnym poście.