Kuchnia khmerska

Kambodża to raj dla zupożerców, czyli dla mnie.

Bogactwo przepisów i odmian popularnych zup jest ogromna. Ponieważ osobiście mogę żywić się wyłącznie samymi zupami to tak też robiłam. Oczywiście zdarzało mi się jadać bardziej konkretne dania. Jednak zupy w zupełności mi wystarczały. Serwowane są zawsze albo z makaronem w środku – tak jak podana przeze mnie kwaśna zupa, albo z miseczką ryżu podawanego osobno. Sama porcja zupy jest na tyle duża, że można się nią najeść. Zadziwiła mnie zupa podawana często w hotelach na śniadanie – tzw. kleik ryżowy. Moje wyobrażenie o takiej zupie jest jedno – podaje się takową zupę osobom z chorym żołądkiem jako produkt mocno dietetyczny, ale jak mocno dietetyczny tak bardzo nijaki i niesmaczny. Moje zdziwienie było ogromne kiedy do nieciekawie wyglądającej zupy dodałam leżące obok dodatki ziół, przypraw i chrupiących kawałeczków cebulki i czosnku. Nieciekawy kleik ryżowy nabrał wyjątkowego charakteru i doskonałego smaku.

Generalnie mówi się, że kuchnia khmerska niewiele się różni od kuchni wietnamskiej i tajskiej. Nie znam kuchni tajskiej, więc nie będę się wypowiadać w tej kwestii, ale pobyt w Wietnamie pozwolił mi poznać kuchnię tego kraju. Porównując kuchnie Kambodży i Wietnamu stwierdziłam, że w Wietnamie stosuje się dużo więcej świeżych ziół a w Kambodży dużo więcej różnorodnych warzyw. W Kambodży sporo jest również różnorodnych curry, w tym chyba najbardziej znane danie tej kuchni  czyli amok. Warto próbować w różnych miejscach i w różnych wersjach, podobnie jak nasz bigos gotowany przez różnych kucharzy smakuje inaczej. Można spotkać wersję z kurczakiem, rybą czy wołowiną.

To tutaj po raz pierwszy w życiu spróbowałam mięsa krabów, które bardzo mi posmakowało. Jadłam też coś przypominającego nasze pampuchy z nadzieniem mięsnym, ale z lekką nutą słodyczy. Z resztą bardzo dobre. I wiele innych pysznych dań, stir – fry czy khmerskie naleśniki. Wszystko było bardzo smaczne. Nie było dania, które by nam nie smakowało. W. zachwycił się szczególnie smażonym mięsem z mango i orzechami nerkowca. Faktycznie kombinacja smakowa i konsystencja jest wspaniała.

Desery w zasadzie nie istnieją, jednak bogactwo owoców jest tak wielkie, że nic więcej do szczęścia nam nie potrzeba. Fantastyczne są owoce mango, mangostany, ananasy (niewielkie ale bardzo aromatyczne i słodkie), jackfruity (czyli owoce drzewa bochenkowego). Osobiście nie lubię smoczych owoców a osławiony durian jest mocno przereklamowany. Po pieniach anielskich nad tym owocem uskutecznianych przez Beatę Pawlikowską spodziewaliśmy się śmierdziela o niebiańskim smaku. Nie obrażając Pani Beaty, ale egzaltację i infantylność w jej wypowiedziach i książeczkach (przeczytałam „Blondynkę w Kambodży”) pozostawię bez komentarza. Durian wcale nie śmierdzi odrażająco, choć ma specyficzny zapach. A smak jak dla nas jest mdły a konsystencja żadna. Kupiliśmy kawał duriana, zjedliśmy oboje z W. i stwierdziliśmy, że zupełnie nie rozumiemy o co tyle hałasu. Mangostany czy dojrzałe mango są o niebo lepsze od tego osławionego kolczastego olbrzyma. Nie pogardzimy również garścią rambutanów czy liczi. Duriana poznaliśmy i na tym znajomość kończymy, jednak nie ze względu na zapach.

duriany 

smocze owoce 

mangostany 

mango obierane i artystycznie krojone 

I na koniec nie sposób nie wspomnieć o największym khmerskim przysmaku. Przysmaku, który na samą myśl wywołuje u mnie odrazę. Mam na myśli pieczone lub grillowane zarodki kurczaka jeszcze w skorupce jaja. Nie byłam w stanie tego specjału sfotografować (wszędzie na ulicach tego pełno, wygląda na pozór dość niewinnie – jak jajo na patyku, ale zawsze kawałek kurczaka lekko wystaje) a widok Khmera podczas jedzenia takowego wywołał we mnie odruch wymiotny. Zdecydowanie mniejszą odrazę wywołują we mnie grillowane owady. Te być może nawet byłabym gotowa spróbować, ale mimo, że można było bez problemu kupić jakoś nie wzbudziły zainteresowania W. a skoro On nie zapałał chęcią ich zjedzenia to ja nie nalegałam. Mogę żyć bez poznania ich smaku. 

I jeszcze kilka migawek kulinarnych 

Talerze po posiłku wyglądały zawsze tak ;)

I jak widać po zdjęciach do posiłków pijaliśmy bardzo smaczne piwo.