Styczniowe niezimowe landszafty

Już niemal połowa lutego, ale mam zaległy wpis ze styczniowej kijowej niedzieli. Widoki były tak piękne, że nie mogę zachować ich wyłącznie dla siebie. Wpis minimalistyczny, album zdjęciowy mocno rozbudowany :)

Na stycznie i lute trzeba mieć konie kute

Kiedy styczeń mokry trzyma, zwykle bywa długa zima

Kiedy ptaki w styczniu śpiewają to im w maju dzioby zamarzają

Bój się w styczniu wiosny bo marzec zazdrosny

Do wyboru do koloru.

To niewielki wybór ludowych mądrości o styczniu, przekazywanych z pokolenia na pokolenie.

Jak to się ma do tegorocznej pogody oceńcie sami. Jednak jeśli chodzi o tegoroczną aurę to nie znajdziecie u mnie tęsknoty za śniegiem, za tęgimi mrozami a jedynie rozpacz, że zima taka długa a słońce takie nieśmiałe i tak rzadkie na niebie.

Sobotni krótki spacer po północnych okolicach Wrocławia

Brochocin – Raszów – Brochocin

 Szkoda, że czasy klubów wiejskich już minęły bo może pałac nie popadałby w ruinę.

Nawet z tej strony miasta dobrze widać Ślężę, Radunię :) i niestety zewsząd widać koszmarka miejskiego zafundowanego Wrocławiowi przez pewnego bogatego faceta :(

 Kocham te pagórki, pola poprzetykane drzewami, krzewami i widoki w dalekiej perspektywie

Wzgórza Trzebnickie to poza Doliną Baryczy drugie miejsce najpiękniejsze w mojej okolicy. Nigdy nie mogę nasycić się widokami, nie ważne o jakiej porze roku. Zawsze zachwycają.