Kijowe niedziele – północ lepsza niż południe

Niemal świecką tradycją stały się kijowe niedziele. Dotąd spacery z kijami urządzaliśmy sobie sami z W. Często kończyło się na tym, że ostatecznie rezygnowaliśmy bo coś wypadałoby zrobić, bo się nie do końca chce, bo każdy pretekst jest dobry aby się lenić. Teraz kiedy mamy aktywne towarzystwo, które nie tylko lubi kije ale i wyszukiwać prawdziwe perełeczki pozostałe po poprzednich mieszkańcach naszych Ziem Odzyskanych mamy dodatkową mobilizację. 

Kilka tygodni z rzędu penetrowaliśmy południowe tereny podwrocławskie, a tym razem około 10 kilometrowy spacer odbył się na północnych rubieżach Wrocławia.

Nie ukrywam, że zdecydowanie wolę to co można spotkać właśnie na północ od Wrocławia. Rzeźba terenu jest bardziej urozmaicona (mimo obecności masywu Ślęży na południu) a przede wszystkim tereny są dużo bardziej zalesione. Gdzie nie spojrzeć to zawsze dostrzeżemy jakiś las, lasek czy zagajnik. Na południu co najwyżej znajdziemy kępy drzew. Jako wielka miłośniczka lasów zdecydowanie wolę te moje północne tereny.

Ostatnia niedziela była piękna. Mroźna, momentami bardzo słoneczna. Kilka godzin na świeżym powietrzu spowodował, że policzki mieliśmy wyszczypane przez mróz, ja do tego stopnia, że trudno było mi mówić z zamarzniętymi mięśniami :)  Ale może to i lepiej, po co kłapać dziobem nadmiernie???

Lepiej rozdziawiać gębusię z zachwytu nad widoczkami.

Trasa: Bierzyce – Zaprężyn – Boleścin – Skarszyn – Bierzyce

W Zaprężynie zachwycił mnie pałac wybudowany w latach 1880 – 90 a właściwie jego otoczenie. Oczyma wyobraźni zobaczyłam siebie siedząca na tarasie, popijającą herbatę z porcelanowej filiżanki i napawająca się widokiem stawu, alei lipowej i pagórków porośniętych lasem. Sam pałac ma całkiem ładną bryłę, świeżo wyremontowany dach, zadbany fragmentarycznie ogród. W bezpośrednim sąsiedztwie w nienajgorszym stanie są zabudowania folwarczne.

Szukając informacji o samym pałacu odkryłam, że w pobliżu można znaleźć jeszcze wąwóz lessowy, co nie jest typowym tworem geologicznym na Dolnym Śląsku. Wiosną obiecaliśmy sobie wrócić w te okolice aby podziwiać kwitnące drzewa owocowe, których jest tu mnóstwo  w licznych sadach, już nie mogę się doczekać widoku wzgórz pokrytych kwieciem.

Mróz, czasem zaraza bo szczypie w policzki, czasem artysta 

Boleścin. Tu również widać bogactwo kulturowe pozostawione przez poprzednich mieszkańców tych terenów. Niestety nie zadbaliśmy o to w stopniu wystarczającym, a czasem serce pęka kiedy widzi się całkowitą ruinę starych dworów czy pałaców. Tutaj na szczęście widać, że ktoś próbuje coś tutaj zrobić. Sam pałac ma bardzo ciekawą bryłę, ciekawszą od tego w Zaprężynie, ale park i bezpośrednie otoczenie mnie nie zachwyciło. Niby drzew więcej, ale brak zamysłu ogrodniczego, albo ja nie potrafiłam go dostrzec.

Skarszyn. 

Był sobie pałac. Pewnie nawet piękny sądząc po zachowanych dwóch bliźniaczych budynkach folwarcznych.

Ale ktoś musiał zadziałać po swojemu i stworzyć coś takiego. Blee...

Ale skoro można przebudować tak paskudnie to i można dopuścić do całkowitej ruiny lub całkowicie bezprawnie wyburzyć to co kiedyś stanowiło o bogactwie i świetności tych terenów.  :( 

Mróz dał nam się we znaki przy powrocie bo calutki czas od Skarszyna szliśmy pod lekki wiatr. Niby nic, ale te ostatnie kilometry już nie były tak przyjemne. Na pocieszenie kolejny krzyż pokutny.

I co z tego, ze było pięknie, inspirująco kiedy i tak nie potrafię myśleć już o niczym innym jak o wyjeździe na zimowe wakacje. Możecie zachwycać się zimą, widoczkami ośnieżonych gór, stoków pełnych narciarzy, kiedy mnie to zupełnie nie kręci i wywołuje wewnętrzny sprzeciw. Ja chcę ciepła i słońca. Chcę przestać zakładać na siebie setki warstw ciuchów, przestać marznąć i cieszyć się z pojedynczych nędznych promyczków słońca. Dacie wiarę, że kupiłam sobie termofor i zaczęłam go używać kładąc się spać???? Myślałam, ze takie wynalazki są dobre dla starych babć. Czyli albo już takową jestem, albo gonię w piętkę.

Na razie odliczam dni do momentu kiedy w cieple się znajdę i słońce , takie prawdziwe zobaczę.

17 dni do mojego lata.