Żegnamy się z Santo Antão

Z wielkim żalem opuszczaliśmy Santo Antão. To raj dla piechurów, do których nieskromnie się zaliczamy. Niestety czas jaki poświęciliśmy na naszą ulubioną aktywność była zbyt mała. Nawet wyjątkowe okoliczności wybrzeża oglądane z okien busa nie były w stanie zrekompensować tego czego można doświadczyć chodząc po ribeirach. Dzikie plaże, groźne oblicze Oceanu czy malutkie miasteczka cieszą oczy, podobnie jak zobaczenie jak powstaje najsłynniejszy produkt Wysp czyli grog.

 Żegnając się z wyspą wybieramy się na ostatnią pieszą wycieczkę.

Ze względu na brak miejsc w samolocie lecącym bezpośrednio na Sal „zaliczyliśmy” jeszcze jedną wyspę archipelagu – Santiago i stolicę całej republiki czyli Praię. Miasto z jednej strony nadal w charakterze caboverdyjskim, ale już bardziej nowoczesne, ludzie też jak przystało na stolicę mniej przystępni. 

I tym wielkomiejskim akcentem kończymy włóczęgę po wyspach. Stąd lecimy już na Sal, gdzie będziemy odpoczywać i korzystać ze słońca i ciepłego Oceanu.